Σε εκδήλωση του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών μίλησε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος με θέμα: Το ελληνικό θαύμα των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο.
Τον κ. Καπράλο προλόγισε ο Πρόεδρος του ΡΟΑ, Γιάννης Κατσογιάννης και του πρόσφερε ως αναμνηστικό δώρο, τον Γ ́ Τόμο του «Πνευματικού Συμποσίου». Αποτελεί μια εκδοτική σειρά του Ομίλου και περιέχει ενδιαφέρουσας ομιλίες προσωπικοτήτων που τίμησαν το Ροταριανό Όμιλο Αθηνών.

Στην ομιλία του ο Πρόεδρος της ΕΟΕ είπε:

«Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευγενική σας πρόσκληση, να σας μιλήσω για το Ελληνικό θαύμα του περασμένου καλοκαιριού με πρωταγωνιστές τους Έλληνες αθλητές και αθλήτριες της Ολυμπιακής μας ομάδας.Και πιστέψτε με, θεωρώ ότι δεν υπάρχει υπερβολή στη χρήση της έννοιας θαύμα. Αυτό που πέτυχαν οι αθλητές μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ισοδυναμεί όντως με ένα αθλητικό Θαύμα, αν αναλογιστούμε την πληθώρα και το μέγεθος των προβλημάτων που πλήττουν τη χώρα και, συνεπώς, τα εμπόδια που αντιμετώπισαν οι αθλητές μας στο δρόμο για το Ρίο. Αυτά τα παιδιά λοιπόν, οι 93 αθλητές που αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όχι μόνο έφεραν την Ελλάδα στην 26η θέση του πίνακα των μεταλλίων ανάμεσα σε 206 χώρες, αλλά το πιο σημαντικό:ξεχώρισαν με το ήθος, την προσωπικότητακαι τη συμπεριφορά τους.

Η Ελλάδα λοιπόν στη Βραζιλία κατέκτησε 6 μετάλλια: Τρία χρυσά με την Άννα Κορακάκη στη σκοποβολή, τον Λευτέρη Πετρούνια στη γυμναστική, την Κατερίνα Στεφανίδη στο στίβο. Ενα ασημένιο, με τον Σπύρο Γιαννιώτη στη μαραθώνια κολύμβηση και δύο χάλκινα, πάλι με την Κορακάκη στη σκοποβολή και τους Παναγιώτη Μάντη και Παύλο Καγιαλή στην ιστιοπλοΐα.Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της επιτυχίας αρκεί μία και μόνο σύγκριση. Στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο το 2012, κατακτήσαμε δύο μόνο χάλκινα μετάλλια, με τον Ηλιάδη στο τζούντο και τις Τσιάβου και Γιαζιτζίδου στην κωπηλασία. Το 2008 στο Πεκίνο, όταν η οικονομική κρίση δεν είχε χτυπήσει την πόρτα της Ελλάδας και τα χρήματα που διατίθεντο στον αθλητισμό ήταν πάρα πολλά, η πατρίδα μας είχε κατακτήσει τρία μετάλλια. Κανένα χρυσό, δύο ασημένια και ένα χάλκινο. Περισσότερα δε μετάλλια από αριθμητικής πλευράς η Ελλάδα είχε κατακτήσει μόνο στην Αθήνα το 2004, δεν θα ήταν όμως σκόπιμη μία σύγκριση με την εποχή εκείνη, όχι μόνο λόγω της οικονομικής ενίσχυσης που λάμβανε τότε ο αθλητισμός, αλλά και λόγω της δυναμικής, από αγωνιστικής πλευράς, που αποκτά συνήθως η διοργανώτρια χώρα. Και βέβαια, θα ανοίξω μια αρνητική παρένθεση, μερικά από τα μετάλλια κατακτήθηκαν από αθλητές που αργότερα πιάστηκαν και έχουν την ρετσινιά του ντόπινγκ.

Και εφόσον κάναμε λόγο για την οικονομική ενίσχυση, επιτρέψτε μου να σας αναφέρω μερικούς μόνο αριθμούς για να καταλάβετε ότι, δυστυχώς, η Πολιτεία –και δεν αναφέρομαι μόνο στην τελευταία κυβέρνηση αλλά και στις προηγούμενες –έχει γυρίσει την πλάτη της στον ελληνικό αθλητισμό και την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.Από το 2010 και μετά, διεκόπη το κονδύλι για Ολυμπιακή Προετοιμασία που παραδοσιακά έδινε γενναιόδωρα η Πολιτεία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν κρατικοί πόροι για τους αθλητές, που θα τους βοηθούσαν για την προετοιμασία τους και για τη συμμετοχή τους σε διεθνείς αγώνες, προκειμένου να αποκτήσουν εμπειρίες, αλλά και να πάρουν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Και δεν ήταν μόνο το κονδύλι της Ολυμπιακής Προετοιμασίας που καταργήθηκε, αλλά και ο προϋπολογισμός της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής που κάθε χρόνο βαίνει μειούμενος. Πιο συγκεκριμένα, για την Ολυμπιακή περίοδο 2005-2008 η ΕΟΕ πήρεγια ανάγκες της από το κράτος συνολικά κάτι παραπάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ και επι πλέον 30 εκατομμύρια για Ολυμπιακή Προετοιμασία των Αθλητών. Συνολικά δηλαδή 50 εκατομμύρια ευρώ για την τετραετία. Στον επόμενο Ολυμπιακό κύκλο, όταν ανέλαβα την Προεδρία της ΕΟΕ, δηλαδή από το 2009 ως το 2012, πέσαμε στα 10 εκατομμύρια 500 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 50% και επιπλέον 8 οκτώ εκατομμύρια για Ολυμπιακή Προετοιμασία! Και τώρα, την τετραετία 2013 –2016 το ποσό δεν έφτασε καν συνολικά τα πέντε εκατομμύρια!! δηλαδή από 50 σε 18.5 και τώρα σε 5 εκατομμύρια!Για να είναι απόλυτα κατανοητό, αξίζει να σημειωθεί ότι το ένα εκατομμύριο ευρώ που είναι η κρατική επιχορήγηση για το 2016 προς της Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή –η οποία θέλω να τονίσω ότι είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου –δεν φτάνει ούτε για τη μισθοδοσία του προσωπικού που είναι όλοι δημόσιοι υπάλληλοι.

Θα με ρωτήσετε εύλογα λοιπόν, πώς εξακολουθούμε να λειτουργούμε αλλά και πώς καταφέρνουμε να στηρίζουμε τους αθλητές; Ευτυχώς που υπήρχαν και υπάρχουν οι χορηγοί μας και στους οποίους ανήκει ένα πολύ μεγάλο μερίδιο από τις επιτυχίες του Ρίο. Ειδικά δε, σε όσουςσυμμετείχαν στο πρωτοποριακό Πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν Αθλητή στο δρόμο για το Ρίο», που υλοποιήσαμε πριν από τρία χρόνια, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να ενισχυθούν περισσότεροι από 50 αθλητές και αθλήτριες, από 30 εταιρείες, φορείς και ιδιώτες. Όπως αναγνωρίζουν οι ίδιοι οι αθλητές το συγκεκριμένο Πρόγραμμα αποδείχθηκε σωτήριο για τις προσπάθειές τους.

Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους άλλουςχορηγούς που στηρίζουν τους αθλητές μας εδώ και πολλά χρόνια, όπως το Ίδρυμα Λεβέντη που μοιράζει, κάθε χρόνο ανελλιπώς και με αξιοκρατικά κριτήρια, υποτροφίες σε 28 αθλητές από την Ελλάδα και την Κύπρο.Παράλληλα, εμείς στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, καταλαβαίνοντας έγκαιρα την αδυναμία του κράτους να στηρίξει τις προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών εξασφαλίσαμε και απο τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή υποτροφίες για όλους τους αθλητές μας που προκρίθηκαν για το Ρίο. Ετσι όλοι πήγαν στους Ο.Α. καλά προετοιμασμένοι για να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Και αυτό και έκαναν. Επρεπε όμως να επιβιώσουμε και εμείς η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, ώστε να πετύχουμε και στον εκπαιδευτικό ρόλο μας, να φέρουμε δηλαδή τον κόσμο και ειδικά τα παιδιά πιο κοντά στον αθλητισμό και τα Ολυμπιακά ιδεώδη.Πριν από έξι χρόνια ανοίξαμε τις πύλες του Παναθηναϊκού Σταδίου στο κοινό.

Τα συνολικά έσοδα μόνο από τα εισιτήρια του Σταδίου έχουν ξεπεράσει τα 2 εκατομμύρια ευρώ, δίνοντας μας οξυγόνο για να συνεχίζουμε τις δράσεις μας. Στα 6 χρόνια της λειτουργίας του, οι επισκέπτες έχουν φτάσει τις 850.000 -από τους οποίους τα 200.000 είναι παιδιά. Στο Καλλιμάρμαρο υλοποιείται επίσης, χάρη στη χορηγία των Ιδρυμάτων Νιάρχου και Κανελλόπουλου, το πρόγραμμα «Aγαπώ τον αθλητισμό –Kids’ Athletics» που έχει δώσει την ευκαιρία σε 1650 σχολεία με περισσότερους από 126.000 μαθητές, να έλθουν σε επαφή με τονΑθλητισμό.Επίσης, το Ίδρυμα Ωνάση συμφώνησε να χρηματοδοτήσει την ανακατασκευή του φωτισμού αλλά και τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων του Καλλιμάρμαρου με σύγχρονα όργανα, ώστε να γυμνάζονται, όπως πάντα, δωρεάν οι πολίτες και τα παιδιά της Αθήνας.
Είμαι βέβαιος ότι μερικοί από σας θα έχετε περπατήσει ή τρέξει στο Λόφο του Αρδηττού πάνω απο τις εξέδρες του Παναθηναικού Σταδίου. Αυτό είναι προσφορά της ΕΟΕ στο ευρύ κοινό.Αγαπητές φίλες και φίλοι,Οι επιτυχίες των αθλητών και αθλητριών μας στο Ρίο δεν θα πρέπει να μείνουν ανεκμετάλλευτες. Πρέπει να αποτελέσουν μία νέα αφετηρία για την πορεία του αθλητικού κινήματος στην Ελλάδα.

Ο στόχος μας από σήμερα πρέπει να είναι ώστε η Ελλάδα να καταλάβει μία από τις 20 πρώτες θέσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ΤΟΚΥΟ 2020.Αυτό σημαίνειότι επιβάλλεται να ξεκινήσουμε την προσπάθειά μας άμεσα. Ιδανικά, θέλουμε τους Χορηγούς μας να συνεχίσουν να μας στηρίζουν αλλά και να προσελκύσουμε ακόμα περισσότερους. Και αυτό γιατί οι προκρίσεις πλέον έχουν γίνει πολύ δύσκολες, καθώς μειώνεται ο αριθμός των αθλητών στα παραδοσιακά αθλήματα και προστίθενται νέα αθλήματα, πολλά από τα οποία μάλιστα δεν καλλιεργούνται σε τόσο μεγάλη έκταση στην Ελλάδα. Και βέβαια, θα πρέπει όχι μόνο να μην εγκαταλειφθεί αλλά να συνεχιστεί και να επεκταθεί, το Πρόγραμμα Υιοθετήστε ένα Αθλητή, αυτή τη φορά για το Τόκυο 2020.

Στον τομέα αυτό, αγαπητοί φίλοι, μέλη του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών, είναι σημαντική και η δική σας βοήθεια, ενημερώνοντας και κινητοποιώντας ιδιώτες ή εταιρείες, λάτρεις του αθλητισμού, που, ενδεχομένως, θα ήθελαν να βοηθήσουν.Ένας τομέας στον οποίο είναι απαραίτητη η βοήθεια της Πολιτείας, είναι τα κίνητρα προς τους Ολυμπιονίκες και τους κορυφαίους αθλητές μας, κίνητρα που δεν συνεπάγονται απαραίτητα οικονομικό κόστος για την πατρίδα μας. Κίνητρα όχι οικονομικά, αφού λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά κίνητρα που θα βοηθήσουν τους κορυφαίους αθλητές μας για ένα καλύτερο μέλλον. Να έχουν δηλαδή τη δυνατότητα να επιλέγουν τη Σχολή στην οποία θέλουν να φοιτήσουν, έτσι ώστε να έχουν τα κατάλληλα εφόδια για την επαγγελματική τους αποκατάσταση μετά το τέλος της αγωνιστικής τους καριέρας.

Αθλητισμός, βέβαια, χωρίς εγκαταστάσεις, δεν γίνεται. Έτσι θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στη σωστή και απρόσκοπτη λειτουργία τους. Το ΟΑΚΑ αλλά και όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις στη χώρα μας,πρέπει να αξιοποιηθούν για χάρη του αθλητισμού, τόσο του υψηλού όσο και του μαζικού. Δεν νοείται να έχουν ξοδευτεί τόσα χρήματα από τον Ελληνα φορολογούμενο για να κατασκευασθούν και να μην διατίθενται τα ελάχιστα κονδύλια για την συντήρηση τους, πολλές δε από τις εγκατασάσεις, στάδια, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, να παραμένουν κλειστά.Να ξέρετε ότι τα χρήματα που θα διατεθούν για τον αθλητισμό, θα τα γλυτώσουμε στο μέλλον σε πολλαπλάσιο νούμερο από αυτά που δαπανώνται για την Υγεία. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι μάστιγες της νεολαίας στη σύγχρονη εποχή είναι η καθιστική ζωή μπροστά στις τηλεοράσεις και στους υπολογιστές, η παχυσαρκία, ο αλκοολισμός. Οφείλουμε όλοι να βοηθήσουμετα νέα παιδιά, προσφέροντάς τους ελεύθερες εγκαταστάσεις για να αθληθούν. Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω ειδική μνεία στους εθελοντές παράγοντες των συλλόγων και των ομοσπονδιών (να ξέρετε ότι ως Πρόεδρος της ΕΟΕ είμαι κι εγώ εθελοντής στον αθλητισμό!), στους προπονητές των αθλητών που δίνουν καθημερινά το δικό τους σκληρό αγώνα με αντίξοες συνθήκες και βέβαια, στους γονείς που στέκονται δίπλα στα παιδιά τους και ηθικά και οικονομικά και ουσιαστικά αποτελούν τους μεγάλους «χορηγούς» του ελληνικού αθλητισμού. Σε κάθε σπιτικό, έχουν όλοι καταλάβει ότι παρά την οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζουν, πρέπει να κατευθύνουν τα παιδιά τους στον Αθλητισμό.Γιατί ο αθλητισμός δεν προσφέρει μόνο πιο ποιοτική και πιο υγιεινή ζωή αλλά είναι μάθημα ζωής. Σε μαθαίνει από μικρό να προσπαθείς, να αγωνίζεσαι για ένα στόχο, να σέβεσαι τον αντίπαλο, να μαθαίνεις από τα λάθη σου, να αναγνωρίζεις τον καλύτερο και βέβαια να δείχνεις ανωτερότητα όταν είσαι νικητής. Αυτά είναι μαθήματα ζωής που αντιμετωπίζουμε όλοι καθημερινά στη ζωή μας.

Τελειώνω με μία ευχή :Μακάρι μετά από τέσσερα χρόνια, να είμαστε και πάλι εδώ, και να συζητάμε για τον επιτυχημένο Ολυμπιακό Κύκλο, αυτόν της τετραετίας 2017-2020, και, γεμάτοι αισιοδοξία και ικανοποίηση, να θέτουμε ακόμη μεγαλύτερους στόχους για το μέλλον.»