Σύμβολα Αγώνων

Ο Ολυμπιακός Υμνος γράφτηκε το 1896 από τον έλληνα ποιητή Κωστή Παλαμά και μελοποιήθηκε από τον μουσουργό Σπύρο Σαμάρα. Ανακρούστηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (Δ.Ο.Ε.) τον αναγνώρισε οριστικά σαν Ολυμπιακό σύμβολο το 1958 στην 55η Σύνοδό της στο Τόκυο. “Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ Πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού κατέβα, φανερώσου, κι άστραψε εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού. Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι, στον ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή και με τ’ αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί. Κάμποι, βουνά και πέλαγα φέγγουν μαζί σου σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός και τρέχει στον ναό εδώ προσκυνητής σου, αρχαίον πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός”.

—Κωστής Παλαμάς

Το Ολυμπιακό έμβλημα είναι οι πέντε κύκλοι και αντιπροσωπεύει την ένωση των πέντε ηπείρων καλώντας όλους τους αθλητές του κόσμου να λάβουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

“Citius. Altius. Fortius” Πιο γρήγορα. Πιο ψηλά. Πιο δυνατά. Το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων απευθύνεται σε όλα τα μέλη του Ολυμπιακού Κινήματος καλώντας τα να ενεργούν σύμφωνα με το Ολυμπιακό Πνεύμα.

Τον Απρίλιο του 2021, ύστερα από πρόταση του Προέδρου της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ στην 137^η Σύνοδο της ΔΟΕ, προστέθηκε στο τέλος του Ολυμπιακού συνθήματος «Πιο γρήγορα. Πιο ψηλά. Πιο δυνατά ” η λέξη «μαζί» μετά από παύλα. Διαμορφώνοντας πλέον το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων σε : «Πιο γρήγορα. «Πιο ψηλά. Πιο δυνατά – μαζί»

Λατινικά: “citius, altius, fortius – communiter”
Αγγλικά: “faster, higher, stronger – together”
Γαλλικά: “plus vite, plus haut, plus fort – ensemble”

Η Ολυμπιακή σημαία, όπως και το έμβλημα, ήταν μια ιδέα του Γάλλου βαρώνου Πιερ ντε Κουμπερτέν και παρουσιάστηκε στη Σύνοδο της Δ.Ο.Ε. το 1914 στο Παρίσι. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1920 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας. Το φόντο της σημαίας είναι λευκό και στη μέση έχει τους πέντε κύκλους, τα χρώματα των οποίων είναι μπλε, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο και πράσινο. Σύμφωνα με τον Κουμπερτέν τα χρώματα των κύκλων μαζί με το λευκό αντιπροσωπεύουν όλα τα κράτη της γης, αφού τουλάχιστον ένα από τα χρώματα της σημαίας περιέχεται στη σημαία κάθε χώρας του κόσμου.

Η αφή της ολυμπιακής φλόγας και η λαμπαδηδρομία τελέστηκαν για πρώτη φορά το 1936 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Η ιδέα ήταν του Γερμανού καθηγητή και μέλους της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής Δρ. Καρλ Ντιμ ο οποίος και την εισηγήθηκε στην Οργανωτική Επιτροπή των ΧΙ Ολυμπιακών Αγώνων. Από τότε η αφή της φλόγας γίνεται πάντα στο ναό της ‘Ηρας στην Αρχαία Ολυμπία. Από εκεί η δάδα αναμμένη ταξιδεύει στα χέρια λαμπαδηδρόμων μέχρι να φτάσει στην πόλη όπου θα διεξαχθούν οι Αγώνες. Η είσοδος του τελευταίου λαμπαδηδρόμου στο Ολυμπιακό στάδιο της εκάστοτε διοργανώτριας πόλης και το άναμμα του βωμού σηματοδοτούν ουσιαστικά την έναρξη των Αγώνων. Από το 1936 έχουν γίνει συνολικά 16 λαμπαδηδρομίες με μεγαλύτερη αυτή των Ολυμπιακών Αγώνων του Σύδνεϋ η οποία διήρκεσε συνολικά 100 ημέρες.

Σύμφωνα με τον Γάλλο Gaston Meyer, ο όρκος των αθλητών παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Μεσο-ολυμπιάδα της Αθήνας το 1906. Τον όρκο απαγγέλει ένας από τους αθλητές της διοργανώτριας χώρας κρατώντας μια γωνία της Ολυμπιακής σημαίας περιτριγυρισμένος από τους άλλους αθλητές που κρατάνε την Ολυμπιακή σημαία. “Στο όνομα όλων των αγωνιζομένων, υπόσχομαι ότι θα λάβουμε μέρος σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σεβόμενοι και ακολουθώντας τους κανόνες οι οποίοι τους διέπουν, μέσα στο αληθινό πνεύμα της ευγενούς άμιλλας, για τη δόξα του αθλητισμού και την τιμή των ομάδων μας”.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Συμβουλίου της Δ.Ο.Ε. στις 30 Σεπτεμβρίου 1968 στην Πόλη του Μεξικό αποφασίστηκε να προταθεί ένα Ολυμπιακός όρκος κριτών τον οποίο αργότερα συνέθεσε ο Λόρδος Κιλάνιν. “Στο όνομα όλων των κριτών και αξιωματούχων, υπόσχομαι ότι θα εκτελέσουμε τα καθήκοντά μας κατά τη διάρκεια αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων με πλήρη αμεροληψία, σεβόμενοι και τηρώντας τους κανόνες οι οποίοι διέπουν μέσα σε αληθινό πνεύμα ευγενούς αθλητικής άμιλλας”.