Νίκη Μπακογιάννη
Αργυρό Μετάλλιο, 3 Αυγούστου 1996, Νίκη Μπακογιάννη, Ύψος. Ατλάντα 1996
Μέσα σε μια πενταετία, ο ελληνικός στίβος παρουσίασε δύο τεράστιες εκπλήξεις σε δύο διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων που και οι δύο είχαν άρωμα γυναίκας. Το 1992 στη Βαρκελώνη, η Βούλα Πατουλίδου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ με εμπόδια, το 1996 ήταν η σειρά της Νίκης Μπακογιάννη να συγκλονίσει την Ελλάδα στο άλμα εις ύψος. Βέβαια, νωρίς -νωρίς, το 1996, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια έδειξε τις προθέσεις της, δημιουργώντας πανελλήνιο ρεκόρ με 1.97, επίδοση ικανή να οδηγήσει μία αθλήτρια τόσο στον τελικό του αγωνίσματος, όσο και σε μια περίοπτη θέση. Στα υπέρ της κοπέλας από την Λαμία, η γνωστή της μαχητικότητα πάνω στους αγώνες. Δεκατέσσερις αθλήτριες πέρασαν το όριο πρόκρισης για τον τελικό, 1.93. Το 1.99, δύο μέρες αργότερα, υπερέβησαν πέντε από αυτές. Οι Κοσταντίνοβα (Βουλγαρία), Μπαμπακόβα (Ουκρανία), Μπεβιλάκουα (Ιταλία) με την πρώτη προσπάθεια και οι Μπακογιάννη, Γκουλιάγεβα (Ρωσία) με την δεύτερη προσπάθεια.
Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δημιούργησε και πάλι νέο πανελλήνιο ρεκόρ, στοιχείο που φυσικά της χάρισε υπερβολική αισιοδοξία και δύναμη για τη συνέχεια. Ο πήχης ανέβηκε στα 2.01 και μόνο τρείς αθλήτριες πέρασαν αυτό το ύψος, με αποτέλεσμα να κριθούν οριστικά τα τρία μετάλλια και να παραμείνει σε εκκρεμότητα το χρώμα τους. Κοσταντίνοβα και Μπαμπακόβα πέρασαν με την πρώτη προσπάθεια, η Μπακογιάννη με την δεύτερη. Στα 2.03, η Κοσταντίνοβα πέρασε και πάλι, η Μπαμπακόβα δεν τα κατάφερε και η Μπακογιάννη έφθασε σε ένα ονειρικό άλμα στη Τρίτη της προσπάθεια κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο. Το χρυσό κατέκτησε η Κοσταντίνοβα με 2.05, ύψος που δεν κατάφερε να υπερπηδήσει η Νίκη, που όμως ήδη είχε πετύχει τόσα πολλά. Ο τελικός: Κοσταντίνοβα (Βουλγαρία) 2.05 Μπακογιάννη (Ελλάς) 2.03 Μπαμπάκοβα (Ουκρανία) 2.01 Μπεβιλάκουα (Ιταλία) 1.99 Γκουλιάεβα (Ρωσία) 1.99 Ασταφέι (Γερμανία) 1.96 Μότκοβα (Ρωσία) 1.96 Ζιλίνσκιενε (Λιθουανία) 1.96.
Τι είπε..
«Ήταν ένας τρομερός αγώνας και μπορώ να πώ ότι αυτό που με κράτησε στο χορό των μεταλλίων ήταν αφενός μεν η ψυχραιμία μου αφετέρου η χαρά μου ότι μετείχα σε μια μεγάλη γιορτή. Απολάμβανα κάθε στιγμή, είτε τα ύψη ήταν χαμηλά, είτε ήταν υψηλά. Προς το τέλος του αγώνα άρχισα να νοιώθω σιγουριά και πίστευα ότι μπορώ να περνάω όλα τα ύψη. Μπορεί να έκανα και κάποια λάθη τεχνικής αλλά αυτά δεν έπαιξαν τελικά κανένα απολύτως ρόλο. Ήρθα στην Ατλάντα με 1.97 ατομικό ρεκόρ και φεύγω με 2.03 και το ασημένιο μετάλλιο. Νοιώθω απόλυτα ευτυχισμένη.»
3 Αυγούστου 1996